The my village eassy in marathi Diaries

The my village eassy in marathi Diaries

Blog Article

ह्याचं साकारात्मक स्वरूपांतर एक सुखद आणि स्वस्थ गावाचं सर्व नाटक.

भारताचा एखादा अटीतटीचा सामना टि.व्ही. वर पहात असताना मी भावुकही व्हायचो! एकदा भारत अशाच एका अटीतटीच्या सामन्यात जिंकता जिंकता हरला, तेंव्हा मला माझे अश्रू अनावर झाले, इतकं माझं क्रिकेटवर प्रेम होतं.

नमस्कार मित्र-मैत्रिणींनो आज आपण माझे आजोळचे गाव मराठी निबंध बघणार आहोत.  चला तर मग सुरूवात करूया निबंधाला.

काहीजण कडधान्ये व भात यांचेही पीक घेतात. काहीजणांनी फळा-फुलांचीही झाडे लावली आहेत.

माझे हे आवडते गाव सातारा जिल्हयाच्या टोकावरील डोगराच्या कुशीत वसलेले आहे. आजोबांच्या छायेखाली वावरणारा छोटासा नातूच जणू अगदी बालवयातील निरागसता आजही तेथे ओसंडून वाहताना आढळते एस् टी तून उतरून गावाच्या दिशेने थोडेसे चालावे लागते.

येथं स्वच्छता आपलं साने-गुरुजींचं विशेष रूपांतर केलं आहे.

शिवाय, झाडे, विविध प्रकारची पिके , फुलांचे वैविध्य, read more नद्या इ.

गावात मुलांना शिकण्यासाठी दोन शाळा आहेत. गावात शिकण्यासाठी पहिली ते दहावीपर्यंत शाळा आहे. पहिली ते चौथीसाठी कुमार विद्यामंदिर तुर्केवाडी तर पाचवी ते दहावी साठी जनता विद्यालय तुर्केवाडी अशा शाळा आहेत.

त्यावेळी गावातील लोक एकत्र येऊन वर्गणी काढून मोठ्याने गाव जेवण घातले जाते. तर हनुमान जयंतीला मारुती मंदिर मध्ये भजन कीर्तनाचा कार्यक्रम ठेवला जातो.

बलभद्रपूरमध्ये राहण्याचे अनेक फायदे आहेत. गावातील लोक एकमेकांशी संबंधित आहेत आणि यामुळे मोठा बंध निर्माण झाला आहे. माझ्या गावातले लोक अतिशय मैत्रीपूर्ण आणि अस्सल आहेत.

मी दरवर्षी दिवाळी आणि मे महिन्याच्या सुट्टीत गावी जात असे, मला गावाला राहायला खूप आवडते.

शहरातील जीवन गर्दीचे आणि कंटाळवाणे आहे. आपल्या आजूबाजूला खूप लोक आहेत, तरीही त्यांच्याशी बोलायला कोणीच नाही. माझ्या गावात सर्वजण एकमेकांचा आदर करतात आणि त्यांची काळजी घेतात.

पाऊसाळा आल्यानंतर, गावातलं स्वच्छतेचं प्रती गाववासींचं समर्थन आणि सहकार्य हे एकमेकांकरीता सर्वोत्कृष्टपणे साधलं आहे.

वार्षिक परीक्षा जवळ आली की मला आधीपासूनच गावी जाण्याचे वेध लागतात. परीक्षेच्या शेवटच्या दिवशी तर माझा आनंद गगनात मावेनासा होतो. कारण आता गावी जाण्याची तैय्यारी घरी सुरु होणार असते.